Nocny wędrowiec

Nocny wędrowiec.
Wiele zwierząt w celu uniknięcia zagrożeń ze strony człowieka oraz innych drapieżników przystosowało się do życia pod osłoną nocy.
Wykształciły one znakomity węch oraz słuch. Za to mają stosunkowo słaby wzrok. Posiadają też dobrą pamięć topograficzną, dzięki czemu mimo ciemnej nocy potrafią bezbłędnie odnaleźć się w środowisku jakie zamieszkują.
Idealnym przykładem takiego zwierzęcia jest borsuk.
Borsuk dzień spędza w norach pod ziemią, gdzie bezpiecznie przeczekuje aż do nocy.
Nocą, gdy las cichnie i znika zagrożenie ze strony człowieka wychodzi z nory i rusza na żer.
Co tam po ciemku może znaleźć zapytacie?
A np. dżdżownice, które własnie nocą wychodzą z gleby i stają się idealnym pokarmem który łatwo jest schwytać.
Skoro posiada się wyśmienity węch można też poszukiwać innych larw oraz owadów zakopanych płytko pod ziemią.
Latem owoce oraz inne rośliny.
Borsuk przemierza las swoimi ulubionymi ścieżkami, które są sprawdzone i bezpieczne. Potrafi pływać, jednak jak większość zwierząt woli utrzymać futro w suchości.
Korzysta zatem z różnych naturalnych kładek nad strumieniami, ciekami wodnymi itp. Idealną kładką w środku lasu okazała się kłoda drzewa powalonego czasem i wiatrem.
Kłoda zdradziła mi swoje zastosowanie gdy dostrzegłem na niej charakterystyczne ślady borsuczych pazurów oraz tropy ubrudzonych błotem łapek.
Po powieszeniu na drzewie obok fotopułapki okazało się, że borsuk prawie każdej nocy korzysta z kładki i przechodzi nią na drugą stronę rowu wypełnionego wodą.
Idealne miejsce na zdjęcie 🙂
Trochę potrwało zanim trafiłem borsuka w idealnym miejscu na kłodzie oraz podczas bezchmurnej i bezksiężycowej nocy.

• Zgłoś grafikę