Naomi gąski smakowite. Szkoda trochę szumu ale klimacik jest.
UDILEK
Judyta Wyluzuj. Każdy z nas to samo czuje jak Drojac wpada do bezkrwawych ale on po bielikach i kaniach nie ma prawa wstawiać takich "wróbelków" przy kałuży do tematycznych wątków. Teraz to np. musi sfocić bogatki trzepiące krogulca po głowie albo krzyzodzioba w locie patrolowym
495
496
497
498
Na początku kwietnia takie sobie jeszcze podszedłem żurawiki. Gdybym miał założone wodery to skróciłbym jeszcze mocno ten dystans bo jakoś nie chciały odlatywać.
499
- model pięknie oświetlony i ładne tło 
, szkoda.
ale jutro będzie lepiej , jestem zadowolony bo udało mi się dziś zwabić dwa rogacze na trawkę 
i miałem szkolenie o 15:00, to podjechałem do „mojego” lasku na foty. Padło na las, bo w samo południe szkoda przepałów produkować. Na dzień dobry przy wejściu jeden zwierz mi uciekł, nawet nie wiem czy muflon czy daniel. Pochodziłem z 1,5 godz. po lesie nie spotykając nic. Miałem tylko dwie kiepskie fotki motyla. Szedłem już w kierunku lasu, gdzie zostawiłem samochód, trochę poirytowany, że nic nie widziałem... Czas już wracać do pracy.. Mijam krzyżówkę i widzę na drodze ledwo zauważalne postacie. Przez obiektyw widzę, że to mały muflonek z mamą, którego spotkałem sobotę (6m!) za krzakami. Wtedy był też tata, ale nie widać nic więcej, tylko ich dwoje. Są na końcu młodnika otoczonego siatką. Mama idzie w lewo synek w prawo...Coś tu nie gra, chciałem zrobić fotkę jak leci do mamy, a on nie wraca. Więc idę na drugi koniec młodnika i w porę przyuważam mamę. Żuje trawę tyłem do mnie...spokojnie idę dalej, aby skrócić dystans. Padam plackiem jakieś 20m przed nią. nadal jest pupą do obiektywu. Może podejść bliżej? Boję się ją spłoszyć i spartolić kolejną sytuację. Młodego nie ma, więc leżę i czekam. Mama się odwraca, robię fotkę, bo wiem, że zaraz poleci w las. Wychodzi jednak na środek drogi i się mi przygląda, leżę bez ruchu pstrykając fotkę na różnych ISO, F, w nadziei, że coś wyjdzie. Na wyświetlacz nie spoglądam, zbyt duży ruch głową. Trwa to może 5 min. Muflon'ka spogląda przez jedno ramię przez drugie... Zaczyna robić parę kroków drogą dalej ode mnie. Wiem już, czemu nie uciekła. Zgubiła małego. W pewnym momencie "ryknęła" i zguba przylatuje. Jest z drugiej strony siatki. Odchodzą ode mnie pozostając rozdzieleni drucianą siatą. Nie wstaję, czekam aż odejdą. 
