651 odpowiedzi w tym temacie

[Gucio_55]

Wszystkim gratuluję spotkań.

b-bar01, Świetnie
Tadeo, Fantastyczne
kecaj2, Ekstra
Accipiter, Pięknie

Po tak wspaniałych fotkach poprzedników mnie przypadło wrzucić moje gniotki z bliska.
Dawno mnie tutaj nie było, więc przepraszam za ilość fotek.

492


493


494.


495.


496.


497.


498.


499.


500.


501.


Ciekawe co Wy na to ;D

[piotr14]

Mój bóbr młynął na mnie i dwa metry przede mną skręcił i mnie ominął.
502.

[Dratwa]

Witam Wszystkich. Dawno mnie nie było więc miałem do oglądania sporo. niestety mam nadal problemy z moim dostawcą okna na świat, znanej firmy na literę CH. dopiero dziś po wielodniowych interwencjach odzyskałem dostęp do sieci. Gratuluję Wszystkim, nie będę wymieniał, gdyż kadry, które najbardziej mi się spodobały są już jak zauważyłem w tematycznych, więc musztarda po obiedzie...
wczoraj spotkałem po raz drugi w tym roku kicka:
506.

507.

508.

[meg]

Dratwa rewelacyjnie uwiecznione spotkanie

[NiceDmg]

Dratwa, 508 niech pokica do tematu . Bardzo fajne spotkanie , gratuluję.

[crayenco]

Witam wszystkich. Pierwszy raz piszę na tym forum, które od dawna podziwiam. Gratuluję wszystkim pięknych zdjęć i spotkań. Nie posiadam sprzętu fotograficznego, nie mogę więc – w przeciwieństwie do Was - pochwalić się dokumentacją zdjęciową moich obserwacji. Jednak podczas moich „bezkrwawych łowów” z wysłużoną lornetką 10x50 (produkcji jeszcze radzieckiej) nieraz przeżywam równie emocjonujące, jak Wasze, przygody, związane z bliskimi spotkaniami z przyrodą, zwłaszcza z ptakami, na których punkcie mam „kręćka”.
Jedną z takich przygód, szczególnie dla mnie ważną, która miała miejsce ostatnio, chciałabym się podzielić z Wami, jeśli nie będzie to stanowiło naruszenia regulaminu – fotograficznego w końcu – forum.
A więc do rzeczy.

15 sierpnia w samo południe chowałam się po krzakach zjadana przez komary, śledząc dzięcioła wyglądającego na średniego, który mimo upału nie przestawał odbębniać swej roboty na spróchniałej jabłonce u sąsiadów.
Nagle do mych uszu dotarł niezbyt głośny, lecz przejmujący krzyk: ….hiiiiiiijjau.... jakże inny, niż odgłosy wydawane przez myszołowy z „naszego” lasu. Okrzyk powtarzał się. Może się coś stało – pomyślałam – może coś z młodym, że tak inaczej woła (głos był „wibrująco żałosny” w mojej interpretacji). Pobiegłam w kierunku otwartej przestrzeni, łapiąc go lornetką po drodze. Leciał ślizgiem znad lasu w kierunku pól, prosto w słońce, bardzo szybko. „Nasze” myszołowy nigdy z taką prędkością nie latały w pola. Zanim dotarłam na skraj pól, straciłam go z oczu, które oślepły i łzawiły, ale wciąż go słyszałam. Był wysoko, gołym okiem trudny do wypatrzenia. Na szczęście skierował się lekko na zachód, równolegle do biegnącej skrajem pól drogi. Mam go. Czarny w jaskrawym świetle, a głowa jasna świetlista! Coś jakby nie „nasz” myszołów! (ale światło za ostre, to potrafi być mylące). Dalej ślizga się wysoko, inaczej niż one, które robiły tak tylko w zabawie (ale może jest zaniepokojony, może to wynika z sytuacji...). Nagle, nad PGR-em, rozpostarł skrzydła i zaczął krążyć. Nadal w tym świetle jest jak cały czarny, tylko świetliście jasna głowa z szyją odcina się kontrastem od reszty ciała. Robi okręgi o małej średnicy (inaczej, niż nasze myszaki), jakby zainteresował się np. wieżą kościoła, czy jakimś szczegółem pod sobą. Pokrążył tak kilka razy, spokojnie, wydając co jakiś czas swoje okrzyki (teraz nie wydawały mi się już niezwykłe, po prostu były charakterystyczne tylko dla niego) i ślizgiem skręciwszy nad lasy zniknął mi z oczu. Dłonie mi się już trzęsły od ciężkiej lornetki. Serce biło mocno od emocji. Widziałam już kiedyś taką jasną głowę.... Nigdy nie zapomnę tej daty: 6 lutego 2005, 14:30. Tamten ptak widziany zimą dawał się lepiej obejrzeć. Miał częściowo biały ogon i jasne plamy na bardzo ciemnych skrzydłach, lecz równe świetlistą głowę...
Wróciłam do poszukiwania dzięcioła, myśląc sobie, że w tak ostrym świetle każdy ptak może wyglądać niezwykle... Postanowiłam również nie łączyć tego incydentu z dwa dni wcześniejszym, kiedy późnym popołudniem widziałam takiego samego Gościa zataczającego małe kręgi nad najbliższą górą w naszym lesie. Wtedy krążył bezgłośnie, i zniknął, gdy dołączył do jego krążenia „nasz” myszak. Wtedy powiedziałam sobie: to na pewno ten nasz z młodym, tylko jakoś mi się wydali więksi i tyle.... Nie dane mi jednak było zapomnieć.
c.d.n.

Jeśli Was nie zanudziłam, w wolnej chwili opiszę i zamieszczę ciąg dalszy. Jeśli zanudziłam, nie odezwę się więcej.

[ricosz]

509. Taka sobie ćma...

510. ... i coś małego

[PeterBed]

Dratwa
crayenco, fajnie piszesz i jak widać w terenie jesteś , szkoda tylko, że nie masz aparatu ale z chęcią przeczytam ciąg dalszy
ricosz, ćma nieźle kolorowa, ale co to jest to coś małego?

[tatarat]

Tym razem mazurski wypad zaowocował obrazkami m.in. kowalika, który pozował śmiało, ale nie za długo.

511.


512.

[PeterBed]

tatarat, chyba kompresja ostro zżarła jakość, poza tym jest super

[tatarat]

PeterBed faktycznie skopałem, poniżej lepsze, mam nadzieję, wersje. Poprawiłem poziomy, usunąłem szumy, wyostrzyłem. Zastanawiałem się, czy podmienić poprzednie, czy dać nowe - wybrałem drugą możliwość, bo chętnie poznam Wasze opinie. Ciągle uczę się wywołania cyfrowych fotek, najtrudniej złapać mi granicę przed "przekombinowaniem", dlatego chętniej wrzucam wersje prawie surowe.

513.


514.

[crayenco]

Peterbed, dzięki za wiadomość. nie mam teraz czasu ale jutro kto wie....jeśli ciekawi Cię to co mam do powiedzenia o ptakach, to

[piotr14]

Dzięcioł duży
515.

516.

[Mustang_71]

crayenco, czekam na ciąg dalszy

[piotr14]

crayenco, czekam na ciąg dalszy

Ja też

[ricosz]

ale co to jest to coś małego?

Pleśń

[Arthus]

Witam po dłuższej przerwie wakacyjnej. Starałem się śledzić Wasze zdjęcia i gratuluję wszystkim udanych "łowów".

Mnie łowy też się udały, na rozgrzewkę wrzucam kilka kadrów - obiecuję, że będzie lepiej i dużo bliżej w tym gryzonie!

517.



518.


519.



520.



521.



522.

[obywatel]

Tym razem ze skromnym dorobkiem ale dla mnie niezwykle ważnym. Jestem ogromnie szczęśliwy z tego spotkania. Tuż przed wschodem słońca, siedząc w ukryciu i obserwując czaplowisko zobaczyłem dziwną sylwetkę nadlatującą ze wschodu, od strony słońca. Kiedy tajemniczy gość się zbliżył, zobaczyłem że jest naprawdę duży, ale dopiero przez szkło zobaczyłem kto mnie zaszczycił. 70-75 par w Polsce, pierwszy raz na własne oczy. Ten wspaniały ptak, niezwykły w swojej rzadkości. Magicznie połyskujący biały brzuch długie, cienkie skrzydła. Lekko zagięte w tył. Byłem pewien, że to on. Duch drapieżnej Polski.

(Wybaczcie zdjęcia, są dokumentalne. Wykonane przy ISO 3200 Chciałbym je tutaj zaprezentować jako świadectwo tego pięknego drapieżnika. Niestety niebawem to całe moje ukochane piękno, dziedzictwo naszych dzieci czeka ciężka próba )

523.


524.


525.


526.

[piotr14]

obywatel, Piękny ptak,zazdroszczę spotkania.

[kasprzyk]

obywatel - jak już tak ekscytująco piszesz, to rób to do końca, co to za ptak bo ja nie wiem ???
crayenco -czekam na więcej

pzdr