668 odpowiedzi w tym temacie

[Argo]

obywatel, kolejny świetny odcinek. Brawo

[fotosnajper]

obywatel, nie ukrywam że czekałem na kolejną opowieść i zdjęcia. WARTO BYŁO

[mkkaczy]

Jest nawet lepiej niż super.

[PlooHa]

Witam wszystkich Jako nowy na tym forum pragnę się podzielić kilkoma ostatnimi fotkami, które mam nadzieję nie obniżą jakości tego tematu. Przy okazji będę wdzięczny za wszelkie konstruktywne uwagi

[michalv]

Witaj PlooHa.
Jako początkującemu polecam zapoznać się z regulaminem i zasadami wstawiania zdjęć. Powodzenia!

[obywatel]

Zaczęło się na dobre. W mojej obecności kochają się niemal co trzydzieści minut, a przecież jestem z nimi nie więcej niż dwie, czasem trzy godziny na dobę. Potem światło już nie pozwala uzyskać właściwego efektu. Ile zatem razy to robią na dobę? Mnóstwo! To prawdziwy szał normalnie.

Dziękuję każdej godzinie, to niemal nagroda dla mnie, rozpływam się i upajam, za każdym razem gdy wracam do domu, ogromny uśmiech odbija się w szybie.

Ze światłem natomiast, to jest tak… Kiedyś człowiek zupełnie się tym nie przejmował, zdjęcie to zdjęcie. Teraz wszystko urosło do rangi niemal zboczenia, fanatyzmu, nacjonalizmu może nawet. Siedzę i czekam, sprawdzam ze wszystkich stron, obserwuję, notuję stan pogody, sprawdzam poziom zachmurzenia, mgły, ta jest czasem najważniejsza, gdy jest właściwy moment, modlę się ze wszystkich sił, żeby wydarzyło się właśnie to, na co czekam. Z reguły jednak nie dzieje się nic. Tkwię tam sam, w wodzie po pachy.

Tym razem widziałem jednak amok, moc feromonów. Wyczekiwana akcja była niemal pewna. Żona ze skwaszoną miną, klienci zdziwieni, a może nawet zdenerwowani i ja z twarzą jak po bójce. Stawiam wszystko na jedną kartę, wstaję kolejnego dnia i jadę.

190.


191.


192.

[piotr14]

obywatel, świetnie się czytało i oglądało super zdjęcia.Brawo

[PlooHa]

193.

[PlooHa]

Jedno z ostatnich posiedzeń zakończyło się takimi scenkami z życia tych pieknych ptaków. Wyjątkowo dopisało mi szczęście, gdyż zaraz po moim przybyciu udało mu się złowić całkiem sporą sztukę

[PlooHa]

194.


195.


196.

[michalv]

PlooHa, nie piszemy posta pod postem!

[PlooHa]

michalv, przepraszam i już się poprawiam! pierwszy raz uczestniczę w takim miejscu i jeszcze nie ogarniam wszystkich zasad
doczytałem regulamin, także powinno już być ok:)

[fotosnajper]

obywatel, GENIALNE jak zawsze

[Argo]

obywatel, no wreszcie wstawiłeś kolejny odcinek. Jak zwykle zdjęcia wspaniałe i świetny opis. Jak zwykle nie mogę doczekać się kolejnego.

[obywatel]

Dziękuję

[obywatel]

Wszystko odbywa się według pewnego scenariusza. Można niemal w punkach zdefiniować seks tych ptaków. W pewnej fazie partnerka zawsze ląduje pod wodą, on zsuwa się po niej jak po rampie, wyprostowany i dumny z dokonania. Wtedy jest właśnie moment, gdy perkozowa wystrzela spod wody ja rakieta balistyczna i otrząsa się spektakularnie z tej całej wiosenne ekstazy.

Problemem jest uchwycenie ostro tej właśnie damy, która z reguły znajduje się lekko w tyle. Liche światło, niska czułość. Było naprawdę wiele prób.

Perkoz nie jest jednak skończonym egoistą, po całej kopulacji odbywa się taniec dziękczynny, w którym wyraźnie widać równość kochanków, nie ma wywyższania, wpychania kogoś pod wodę. Tutaj widać równość, widać więź i wspólne zadanie.

Zaczynałem wierzyć, że stałem się kawałkiem nadbrzeżnej roślinności. Obserwowana para przestała się mną przejmować.

197.


198.


199.

[fotosnajper]

obywatel, należysz już chyba do tej rodzinki perkozów Dzięki za kolejny wspaniały odcinek z życia tych ptaków

[michalv]

niska czułość.

Czulość to raczej wysoka. I matrycy i perkozów
Piękne foty!

[obywatel]

Są w życiu perkoza ważne momenty. To oczywiście polowanie, miłość, budowanie gniazda. Są też jednak takie momenty, gdy trzeba zadbać o najbardziej podstawowe sprawy.

Frak, właśnie on daje tą legendarną niezatapialność, to on umożliwia nurkowanie w zimnej i ciepłej wodzie, to ostatecznie on poluje, za pomocą perkoza oczywiście.

Czyszczenie piór jest dla ptaka czymś tak oczywistym i ważnym jak dla nas założenie butów czy ubrań. Bez czystych piór będzie marzł, woda będzie przenikać do skóry, zabierając bezcenne ciepło, tym samym nie będzie mógł polować, swobodnie odpoczywać. To właśnie pióra są esencją jego istnienia. To dzięki nim, dzieje się to wszystko.

Zatem siada czasem taki perkoz na swojej platformie i zaczyna się stroić, czesać i pielęgnować, każde piórko z osobna, każde jakby było właśnie tym najważniejszym.

Pióra, przecież one stanowią fakt, że jest ptakiem.

200.

[mkkaczy]

Rewelacja